Wielkanoc w Niemczech
W dniu 23 marca 2018r. klasa 7 poznawała tradycje wielkanocne w Niemczech. Należą do nich między innymi:
OGNIE WIELKANOCNE, które rozpala się je przede wszystkim w wiejskich okolicach na północy Niemiec. Wielkanocne ognie płoną najczęściej w wielką sobotę, a w niektórych okolicach dopiero w niedzielę lub poniedziałek wielkanocny. Palone są kawałki drewna i chrust. Ognie wielkanocne są znane jako zwyczaj ludowy od XVI wieku, jednakże wywodzą się one ze zwyczajów przedchrześcijańskich. Według nich ciepło i światło powinny przepędzić zimę. Ponadto ogień miał zapewnić urodzajność ziemi. Jako tradycja chrześcijańska ogień wielkanocny jest znakiem Zmartwychwstania Chrystusa. Pewną odmianą ognia wielkanocnego jest koło wielkanocne. Przykładowo płonące drewniane koła toczą się z wielkanocnej góry w miejscowości Lügde w Nadrenii Północnej-Westfalii. Za sobą ciągną ognisty ślad długości kilkuset metrów. Płonące koła jako symbol wyznaczały koniec zimy.
Dla większości rodzin w Niemczech zajączek wielkanocny i pisanki są stałym elementem świąt wielkanocnych. Zając chowa jajka w domu i ogrodzie, a dzieci rozbiegają się, by je znaleźć. Istnieją też inne, mniej znane zwyczaje jak np. „EIERTRÜLLEN”- wyścigi pisanek w północnych Niemczech, WIELKANOCNA WODA, bądź też SZUKANIE PISANEK schowanych przez zająca wg tradycji rozpowszechnionej przez W. Goethego. Co roku w Wielki Czwartek Goethe zapraszał dzieci do swojego ogrodu, w którym chował dla nich jajka. Weimar kontynuuje tę tradycję do dziś i zaprasza dzieci na szukanie pisanek chowanych przez wielkanocnego zajączka do parku nad rzeką Ilm, gdzie stoi letni dom Goethego.
Nauka połączona była z zabawą. Uczniowie wykonywali ozdoby wielkanocne. Można podziwiać je na wystawie szkolnej.
